Bedrijven die cameratoezicht inzetten voor beveiligingsdoeleinden, mogen de beelden nu standaard vier weken bewaren in plaats van 24 uur. Dat is het gevolg van een recente wetswijziging bij de Wet bescherming persoonsgegevens. Deze wet (de "privacywet") eist dat alle vormen van cameratoezicht worden aangemeld bij het College bescherming persoonsgegevens. Het zogeheten Vrijstellingsbesluit bepaalt dat dit niet hoeft als men aan bepaalde eisen voldoet, waaronder de eis van maximaal 24 uur bewaren. En dit onwerkbare getal wordt nu eindelijk naar de iets realistischer periode van vier weken verlengd.
Cameratoezicht ligt juridisch gevoelig, aangezien het wordt gezien als een inbreuk op de privacy. Daarom zijn er vele wetten die iets te zeggen hebben over cameratoezicht. Zo bepaalt het wetboek van strafrecht dat voor cameratoezicht altijd moet worden gewaarschuwd, bijvoorbeeld met een bordje of een duidelijk zichtbare monitor waarop te zien is wat er wordt gefilmd.
Worden beelden bewaard in digitale vorm, dan geldt ook nog eens de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp). Camerabeelden zijn namelijk persoonsgegevens, omdat mensen erop te herkennen zijn en hun gedrag ermee wordt vastgelegd. Ook kan men het ras of de etnische afkomst van mensen achterhalen. De Wbp regelt hoe om te gaan met vastleggingen van persoonsgegevens. De eis dat men een reglement cameratoezicht moet hebben, komt voort uit deze wet.
Eén van de eisen uit de Wbp is dat men de vastlegging meldt bij de privacytoezichthouder, het College bescherming persoonsgegevens. Om te voorkomen dat deze overspoeld wordt met triviale meldingen, is in het Vrijstellingsbesluit gemeld dat dit bij cameratoezicht niet hoeft als dit uitsluitend gebeurt voor beveiligingsdoeleinden op privaat terrein, als alleen beveiligers toegang hebben tot de beelden én de beelden niet langer worden bewaard dan 24 uur (of zo lang als nodig om een gefilmd incident af te handelen). En het is deze termijn van 24 uur die nu naar vier weken wordt verlengd.
Deze wijziging wil niet zeggen dat er nu meer mag op het gebied van cameratoezicht. Het aankondigen van cameratoezicht blijft verplicht, en ook de rechten van gefilmde personen worden niet aangetast. Zo kunnen zij nog steeds een kopie van beelden opvragen waar zij op te zien zijn. En het inzetten van camera's moet nog steeds gerechtvaardigd worden door een noodzaak voor dit middel.
