De afgelopen tijd heb ik al een aantal blogs geschreven (en zal dit de komende tijd blijven doen) over de Europese Richtlijn voor consumentenrechten. Deze Richtlijn gaat voor een aantal veranderingen zorgen in het Burgerlijk Wetboek, en dan vooral rondom de regelgeving van Koop op Afstand. In december 2013 moeten de regels geïmplementeerd zijn in de Nederlandse wetgeving, dus het is nog even afwachten hoe de wetgever alles precies gaat implementeren. Maar omdat er sprake is van zogenaamde maximumharmonisatie is Nederland verplicht de regels zo goed als letterlijk over nemen.
In de vorige blog vertelde ik over hoe een webwinkel aan de informatieplichten kan voldoen zoals deze in de nieuwe Richtlijn omschreven staan. De vraag is alleen wat de consequentie is als je als verkoper nalaat de nodige informatie te verstrekken.
In de huidige wet staat in art. 7:46d staat dat bij een gevalletje van “vergeten” informatieplichten de sanctie volgt dat de herroepingstermijn van 7 werkdagen naar 3 maanden gaat. De consument kan dan dus producten tot 3 maanden na ontvangst terug sturen of binnen 3 maanden de koop ontbinden. Dit geldt voor het vergeten van een willekeurige informatieplicht, dus niet alleen bij het vergeten te informeren over het herroepingsrecht.
De Richtlijn legt vreemd genoeg nu niet meer bij elke vergeten informatieplicht een sanctie op. Iets wat gek is, want wat is dan het gevolg als een verkoper bepaalde zaken niet goed vermeldt? Je kunt wellicht zeggen dat de klant niet goed geïnformeerd is en de overeenkomst daardoor niet juist tot stand is gekomen/ niet gebonden is aan de overeenkomst, wat op zich een goed uitgangspunt is. Wat wel zo is, is dat de Richtlijn aan de lidstaten de verplichting oplegt om sancties in te stellen bij inbreuken op zaken die in de Richtlijn zijn omschreven (art 24 Richtlijn). Dus nog even afwachten wat dat gaat worden, wellicht iets dat lijkt op de sanctie uit het huidige art. 7:46 BW.
Welke sancties bij welke vergeten informatieplichten zijn er bijvoorbeeld al wel omschreven? De belangrijkste is het herroepingsrecht. De verkoper moet informatie verschaffen over de vereisten, de termijn, en de procedure die geldt voor het gebruik maken van het bedoelde recht. Bovendien moet er gebruik worden gemaakt van een modelformulier (of iets vergelijkbaars, zie daarvoor de bijlage bij de Richtlijn) op de website waar de klant aan kan geven dat hij gebruik maakt van het herroepingsrecht. Daarnaast moet vermeld worden wie voor welke kosten opdraait hoe de terugbetaling gebeurt.
Doet de winkelier dit niet dan is het gevolg dat de consument 12 maanden! de tijd krijgt om de overeenkomst te herroepen (art. 10 lid 1 Richtlijn). De verkoper kan nog wel de informatie later verstrekken en dan geldt vanaf de ontvangst van de informatie door de consument een termijn van 14 dagen.
Opvallend genoeg is er geen sanctie opgenomen voor het vergeten te vermelden van de uitzonderingen op het herroepingsrecht. Dit is immers conform art. 6 lid 1 onder K van de Richtlijn wel een informatieplicht. De sanctie van een verruiming naar 12 maanden ziet alleen op het vergeten van informatie over het herroepingsrecht als de klant dit recht ook! heeft (art. 10 lid 1), maar niet op de vergeten informatie verstrekking als de klant geen herroepingsrecht heeft. Heeft de klant dan wel een herroepingsrecht van 14 dagen, is de klant niet gebonden aan de overeenkomst, mag hij altijd ontbinden, heeft hij ook een termijn van 12 maanden? Ik heb geen idee en weet ook niet of er door de wetgever over is nagedacht.
Een andere opvallende is dat de Richtlijn verplicht informatie te verschaffen over het feit dat de klant een overeenkomst met! een betaalverplichting aangaat. Lees hier wat dat precies inhoudt. Vergeet de verkoper dit, dan is de klant niet gebonden aan de overeenkomst.
