Hoe werken algemene voorwaarden en welke regels gelden ervoor?

Afhankelijk van de intensiteit van de handelsrelatie en de omstandigheden van het geval is herhaalde verwijzing bij opvolgende overeenkomsten niet altijd vereist voor de toepasselijkheid van algemene voorwaarden, maar het is echter
wel aan te raden om dit bij elke overeenkomst te doen.

Herhaalde verwijzing kan achterwege blijven als er bijvoorbeeld tussen partijen een raamovereenkomst bestaat waarin de toepasselijkheid van algemene voorwaarden is vastgelegd of als tussen partijen het gebruik is ontstaan dat bepaalde algemene voorwaarden worden gehanteerd. 

De hoofdregel is dat de  algemene  voorwaarden  aan de wederpartij op een zodanige wijze ter beschikking moeten zijn gesteld dat hij deze kan opslaan en weergeven. Uit de wet volgt dat niet kan worden volstaan met een verwijzing naar de homepage van een website. Er moet namelijk sprake zijn van een specifieke verwijzing naar de URL van de webpagina waarop de algemene voorwaarden direct te vinden zijn, omdat de wederpartij anders alsnog zelf op de website opzoek moet naar de algemene voorwaarden. 

Met het enkel vermelden van de plaats waar de voorwaarden zijn gedeponeerd, wordt niet voldaan aan de informatieplicht. Het uitgangspunt is dat de voorwaarden ter hand worden gesteld. Er geldt wel een uitzondering. Slechts wanneer het redelijkerwijs niet mogelijk is de voorwaarden vóór of bij het sluiten van de
overeenkomst ter hand te stellen, kan de gebruiker langs de subsidiaire weg aan zijn informatieplicht voldoen. Voorwaarde voor
deze subsidiaire weg is dat aan de wederpartij voor de totstandkoming van de overeenkomst bekend wordt gemaakt
dat: a) de voorwaarden ter inzage liggen en b) zij op verzoek zullen worden toegezonden.

Deze vraag vereist een tweeledig antwoord:

1. Toepasselijkheid: Bij een zogeheten disclaimer onder een e-mailbericht, moet het duidelijk zijn dat degene die het aanbod doet slechts bereid is te contracteren onder de daar vermelde algemene voorwaarden (toepassing verklaren). De disclaimer moet dus wel duidelijk genoeg geformuleerd worden om toepasselijk te zijn.
2. Terhandstelling: Uit de wet volgt dat de gebruiker het initiatief tot bekendmaking van de algemene voorwaarden moet nemen, en wel op zodanige wijze dat voor de wederpartij duidelijk is welke voorwaarden van toepassing zijn en dat de wederpartij daarvan eenvoudig kennis kan nemen. Hieraan wordt niet of moeilijk voldaan indien de wederpartij de mogelijkheid heeft zelf door gebruikmaking van internet de toepasselijke voorwaarden te raadplegen. 
   
   

Dus: Indien het redelijkerwijs mogelijk is de voorwaarden ook echt ter hand te stellen, eventueel door toezending per e-mail of per post, dient dit ook daadwerkelijk te gebeuren.

Dan moet u die van de ander uitdrukkelijk afwijzen; anders geldt de first shot rule.