Het gebeurt vaak dat wanneer men iemand inleent of gedetacheerd krijgt, die persoon een geheimhoudingsovereenkomst (geheimhoudingsverklaring, non-disclosure agreement, NDA) onder de neus schuift. In deze context is dit echter juridisch zinloos.
Een werknemer kán niet op persoonlijke titel dingen tekenen als die dingen werkgerelateerd zijn. Hij handelt dan als werknemer, en daarmee is per definitie de werkgever aansprakelijk en verantwoordelijk voor zijn handelen. De NDA wordt daarmee juridisch gezien geaccordeerd door de werkgever, en voor schendingen is deze dus aansprakelijk en niet de werknemer zelf.
Natuurlijk mag de inlener/opdrachtgever best een waarschuwing geven aan de werknemer over de waarde van bedrijfsgeheimen. Die waarschuwing mag schriftelijk, en hem dit laten tekenen bij wijze van bewijs dat hij het gelezen heeft, is prima. Maar het geeft géén juridische basis om de werknemer persoonlijk aansprakelijk te stellen voor eventueel lekken van vertrouwelijke informatie.
Persoonlijk aansprakelijk stellen van werknemers is buitengewoon moeilijk. De wet eist opzet of grove nalatigheid, en de lat ligt daarbij zo hoog dat je er vrijwel nooit aan komt. Enkel waarschuwen of verbieden is bij lange na niet genoeg. Er moet echt een zeer ernstige beroepsfout zijn gepleegd.
Je kunt dus als werknemer best zo’n NDA tekenen, met in je achterhoofd dat je dat doet namens je werkgever. Maar beter is je werkgever te bellen: mag ik dit tekenen, en zo niet wil jij dan nu even de opdrachtgever uitleggen waarom niet?
Dit artikel is eerder gepubliceerd bij onze legal partner Lawfox waar Arnoud Engelfriet als octrooigemachtigde aan verbonden is.
Juridische supermarkt JuriDox
