In december van dit jaar zal de nieuwe consumentenwet definitief aangenomen worden en in juni 2014 gaan de regels ook echt gelden. Wij hebben al
Onder de huidige wet kun je als consument binnen zeven werkdagen na afsluiten van een dienst nog van de overeenkomst af. Dit recht vervalt op het moment dat de aanbieder/leverancier met toestemming al is gestart met de uitvoering van de overeenkomst binnen de termijn van zeven werkdagen. Op dat moment kan de klant er niet meer vanaf. Dat is bijvoorbeeld al het geval als de telefonie geleverd wordt (je kunt bellen), hosting gestart is, je toegang krijgt tot een betaalde website etc, maar dus ook als de consument toegang krijgt tot een (betaalde) clouddienst. Ergens ook logisch, want anders zou je als klant gebruik kunnen maken van de dienst en er vervolgens toch vanaf kunnen zien zonder hier enige vergoeding voor hoeven te betalen.
Nieuwe regels
Belangrijk punt om hier nog bij te vermelden is wel dat een aanbieder pas mag leveren na verzoek hiertoe door de klant (art. 6:230v lid 8). Hoe dat in te richten en te interpreteren is een tweede, is dat bijvoorbeeld al als je het bestelproces doorloopt, of moet dit bij het sluiten overeenkomst expliciet worden aangegeven door de klant? Bovendien wordt je als aanbieder of leverancier geacht te leveren na het verzoek, dus weigeren kan waarschijnlijk niet.
Terug naar het herroepingsrecht zelf. De oude uitzondering is vervangen door een strengere variant. Een consument kan alleen dan niet meer van een overeenkomst tot het leveren van diensten af als de overeenkomst volledig! is nagekomen binnen de bedenktermijn.
1: de nakoming is begonnen met uitdrukkelijke voorafgaande instemming van de consument; en
2: de consument heeft verklaard afstand te doen van zijn recht van ontbinding zodra de handelaar de overeenkomst is nagekomen.
De klant zal in het bestelproces (of eerder) beide zaken moeten verklaren, middels bijvoorbeeld een opt-in. Zie
Ontbreekt de verklaring en wordt er toch geleverd, dan heeft de klant dus gewoon herroepingsrecht. Het is dus zaak voor de dienstverleners er voor te zorgen dat de klant beide genoemde handelingen moet doen. Er zijn echter maar weinig diensten die volledig binnen de bedenktermijn kunnen worden geleverd, meestal gebeurt dienstverlening voor een bepaalde periode die de 14 dagen ontstijgt. Toegang tot een clouddienst gaat vaak gepaard met toegang voor een bepaalde periode, zoals een jaar en wordt er binnen de bedenktermijn dus nooit volledig nagekomen. Daarvoor geldt onder de nieuwe wet dus altijd! een herroepingsrecht.
Gevolgen
De nuance staat in het nieuwe artikel 6:230s lid 4 BW geeft aan dat de klant wel een evenredig deel verschuldigd is. Met andere woorden: hij moet betalen wat hij gebruikt heeft. Dat kan bijvoorbeeld twee weken van het jaarabonnement zijn en eventuele eenmalige en/of variabel gebruikerskosten. Eis is wel dat de aanbieder duidelijk vermeldt wat de kosten zijn bij herroeping. Dus de vaste kosten (van de 2 weken) plus de eventuele variabele gebruikerskosten moeten genoemd worden, anders hoeft de klant helemaal niets te betalen. Als er eenmalige kosten gemaakt zijn, zoals set-up kosten etc, dan moet de klant deze ook betalen, mits uiteraard vooraf vermeld. Overigens geldt dit alleen als de klant heeft verzocht om levering binnen de 14 dagen. Doet de klant dit niet, maar levert u toch, dan hoeft de klant helemaal niets te betalen als hij toch van de overeenkomst afziet.
Al met al een lastige situatie voor aanbieders, omdat zij dus veel administratieve handelingen moeten verrichten. Als een klant voor een jaar dienstverlening betaalt en hij herroept, dan moet een aanbieder/verkoper bijvoorbeeld 353 dagen, 50 weken of welke periode dan ook, naar gelang de afgenomen periode terug betalen, al dan niet weer met inhouding van gemaakte eenmalige kosten. Indien er via incasso betaalt wordt, zal er ook uitgerekend moeten worden wat er ingehouden en/of terugbetaalt moet worden.
De vraag is verder wat het gemakkelijkste is voor aanbieders? Het simpelste is om niet te leveren binnen de eerste 14 dagen, maar dan heeft de klant niets en de kans bestaat dat hij snel een dienst wil hebben en naar de concurrent gaat. Als de klant herroept, zijn er dan verder geen handelingen nodig. Bovendien moet je na verzoek tot uitvoering toch leveren, waarna de consument ook een herroepingsrecht heeft (eigenlijk heeft hij dus twee keer een voordeel).
Financieel kan een aanbieder ervoor te kiezen pas na de herroepingstermijn te factureren, zodat je geen lastige berekeningen moet uitvoeren om het gebruikte deel niet terug te betalen. De variabele kosten, zoals setup kosten moeten dan nog wel betaald worden door de klant, daar mag je als aanbieder dan nog achteraan, wat weer onhandig is. Verder is het gewoon accepteren en bovendien niet vergeten aan de informatieplichten te voldoen, anders krijgt de consument een vrijbrief.
