Stel u heeft een webwinkel en een zakelijke klant beroept zich op het herroepingsrecht of u levert bijvoorbeeld diensten en een klant beroept zich op de “Wet van Dam”, wat moet u dan doen? Beide zijn rechten die een aan consumenten toekomen en in beginsel niet direct aan zakelijke klanten. Op zich is er niet direct iets aan de hand en is dit vrij duidelijk regelgeving, de klant heeft hier geen recht op, maar wat als een zakelijke klant zich toch op deze rechten beroept?
Als deze klant als bedrijf de producten heeft besteld of bijvoorbeeld een contract heeft gesloten, kan hij zich in beginsel niet beroepen op de genoemde consumentenrechten. Maar wat nu als de klant zegt dit als particulier gedaan te hebben, om zo gebruik te maken van de beschermende consumentenregelgeving?
Bij een shop waarbij enkel zakelijke klanten (kunnen) kopen, kunt u bijvoorbeeld altijd om bedrijfsgegevens vragen in het bestelproces. Als de site zich verder ook niet op consumenten richt, (prijzen excl. btw) dan kunt u ervan uitgaan dat de klant kocht vanuit een zakelijk oogpunt en kan hij zich niet beroepen op consumentenrechten.
Bij een “gewone” shop, waar beide groepen terecht kunnen, wordt dat lastiger. Hanteer in ieder geval wel voorwaarden voor beide groepen klanten (en niet alleen standaard voorwaarden gericht op consumenten!) en leg ook bij de informatieplichten uit dat een aantal zaken enkel en alleen gelden voor consumenten. Zorg dat in het bestelproces de opties voor het invoeren van bedrijfsgegevens aanwezig zijn, zodat er niet enkel om een naam en privé-adresgegevens worden gevraagd. Vult de klant bedrijfsgegevens in, dan kunt u er van uitgaan dat dit een zakelijke klant is.
Er is natuurlijk een mogelijkheid dat een klant bestelt op basis van zijn eigen naam, terwijl dit een zakelijke bestelling is. Dan wordt het lastig om aan te tonen dat hij geen consument is. Er kan gesteld worden dat het product bijvoorbeeld op een bedrijfsadres is geleverd, maar dat is niet voldoende. Ik laat zo nu en dan ook pakketjes op kantoor bezorgen terwijl dit privé-bestellingen zijn. Dat is gewoon makkelijk en zo mis je de postbode niet.
Een houvast zou verder kunnen zijn als er een groot aantal producten is afgenomen. Normaliter neemt een particuliere immers geen grote aantallen af. Maar de vraag is of dit een houdbaar argument is. Verder geldt de regel: “wie stelt, bewijst”. Als u van mening bent dat de klant niet particulier, maar zakelijk iets heeft afgenomen, dan zult u moeten aantonen waarom u dat vindt.
Andersom geldt dat ook. Als een zakelijke klant vindt dat hij als consument behandeld moet worden, dan dient hij dat aan te geven. In sommige gevallen is dat mogelijk, onder de reflexwerking, de klant moet dan aangeven dat hij gezien moet worden als een consument, omdat hij bijvoorbeeld slechts een hele kleine onderneming drijft en hierdoor ook bescherming nodig heeft.
