Een interessant feit voor alle auteursrechthebbenden is dat auteursrechten buiten de boedel vallen. Dat betekent dat als u failliet gaat, de curator uw auteursrechten niet kan verkopen om schulden af te betalen. De curator heeft immers niets te zeggen over wat buiten de boedel valt.
In de Auteurswet staat namelijk dat er geen beslag gelegd kan worden op auteursrecht dat nog van de maker is. Op grond van de Faillissementswet valt auteursrecht waar geen beslag op kan worden gelegd buiten de boedel.
Naar mijn mening is het grootste voordeel hiervan dat de curator de verleende licenties niet kan beëindigen en de auteursrechten onbezwaard verkopen. Op grond van een arrest van alweer een tijdje terug, het Nebula-arrest, moet je er namelijk van uitgaan dat de curator het recht heeft licenties te beëindigen (zodat het auteursrecht vrij van licenties verkocht kan worden) als dat in voordeel van de boedel is.
Zijn er haken en ogen? Ja, natuurlijk.
Auteursrechten vallen alleen buiten de boedel als zij nog in eigendom zijn van de maker. Het geldt dus niet voor aangekochte auteursrechten. Stel u bent softwaremaker en u heeft een softwarepakket gebouwd maar een aantal daarin opgenomen functionaliteiten niet zelf gemaakt. U heeft deze door een ander laten bouwen en later (met een akte) aan u over laten dragen. Dan geldt voor dit deel van de software dat het wel binnen de boedel valt. De curator kan daar wel over beschikken. U begrijpt dat dit rare situaties kan veroorzaken.
Verder vallen vergoedingen voor licenties voor het auteursrecht wel binnen de boedel. Deze mag de curator dus wel gebruiken om schulden mee te voldoen.
