Home / Nieuws & Blogs / Domeinnaamregistratie en de wettelijke bedenktermijn; recht of krom?

Domeinnaamregistratie en de wettelijke bedenktermijn; recht of krom?

| 3 augustus 2013

Nadat eerst de Wet Van Dam tot style="color: #000080"> style="text-decoration: underline"> href="https://www.ictrecht.nl/domeinnamen/de-wet-van-dam-ook-voor-domeinnamen/">interessante vraagstukken leidde voor de hostingindustrie, is er nu weer style="color: #000080"> style="text-decoration: underline"> href="https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-33520-2.html">nieuwe consumentenwetgeving op komst die style="color: #000080"> style="text-decoration: underline"> href="https://hostingrecht.nl/domeinnamen/nieuwe-consumentenwet-en-herroepingsrecht-domeinnamen/">lastig lijkt toe te passen op domeinnaamregistratie. lang="nl-NL">Online dienstverleners die consumentklanten bedienen, adviseer ik al een poos om de klant in het bestelproces een vinkje te laten zetten voor akkoord dat de dienstverlening direct begint, waardoor de wettelijke bedenktermijn (ook wel herroepingsrecht genoemd) niet van toepassing zal zijn. De bedenktermijn, die nu 7 werkdagen is maar 14 kalenderdagen zal worden, is niet van toepassing als het gaat om dienstverlening die met toestemming van de klant al is begonnen voordat de bedenktermijn is verstreken.

lang="nl-NL">Voordat je redelijkerwijs van toestemming van een consument kunt spreken, zal deze consument een keuze moeten hebben: dus òfwel een bedenktermijn en de dienst pas daarna ontvangen, òfwel de dienst eerder, of direct, ontvangen en de bedenktermijn daarvoor inruilen. lang="nl-NL">Zogeheten 'radiobuttons' in het bestelproces waarmee de klant kan kiezen voor hetzij een bedenktermijn hetzij een directe uitvoering, zijn wat mij betreft normaliter een goede praktische manier om die keuze te faciliteren. lang="nl-NL">Maar bij de registratie van domeinnamen blijkt het bieden van die keuze lastig. Immers, als de consumentklant bij domeinnaamregistratie kiest voor een bedenktermijn, impliceert dit dat de registrar zal moeten wachten met de registratie van de domeinnaam (d.w.z. de levering van de dienst) tot nadat de bedenktermijn is verstreken. Maar gedurende die tijd kan de domeinnaam dan gewoon door iemand anders worden geregistreerd. lang="nl-NL">Als de registrar de domeinnaam registreert óók als de consumentklant een bedenktermijn wil, dan loopt deze een risico: als de consumentklant in de bedenktermijn de overeenkomst ontbindt, zit de registrar zelf nog wel aan de overeenkomst met de registry (zoals de SIDN, voor .nl-domeinen) vast. En de registrar kan zich naar de registry toe niet op een wettelijke bedenktermijn beroepen, omdat de registrar geen consument is. lang="nl-NL">Wat ook lastig is, is de juridische status van de driehoeksverhouding tussen domeinaamhouder, registrar en registry. Het lijkt sterk op agentuur, waarbij de registrar een overeenkomst tot stand brengt tussen de registry en de domeinnaamhouder. Aangezien bijvoorbeeld de SIDN zelf algemene voorwaarden hanteert voor domeinnaamhouders, is dat ook een argument voor de stelling dat de SIDN zelf een contractuele relatie heeft met domeinnaamhouders. Dit alles zou impliceren dat de SIDN zelf ook een plicht heeft om de wettelijke bedenktermijn voor consumenten mogelijk te maken. lang="nl-NL">Wat mij betreft zou het dan ook redelijk kunnen zijn als de SIDN en andere registries zouden zorgen dat consumentklanten kunnen kiezen voor een bedenktermijn, waarbij de domeinnaam in 'quarantaine' verkeert. Als de consumentklant de overeenkomst binnen de bedenktermijn ontbindt, komt de domeinnaam direct weer vrij. Als de bedenktermijn verstrijkt zonder dat de consumentklant ontbindt, dan gaat de overeenkomst definitief in. lang="nl-NL">Mocht dat niet haalbaar zijn vanwege internationale verhoudingen en de invloed van partijen waarvoor de Nederlandse wetgeving weinig betekenis heeft (bijvoorbeeld ICANN en diens verhouding tot de SIDN), dan zou een pragmatische oplossing in de wetgeving zelf kunnen worden gezocht. Bij domeinnaamregistratie zou het dan volgens de wet voldoende kunnen zijn dat de consumentklant er (in het bestelproces) op is gewezen dat het alleen mogelijk is om de dienst direct uit te voeren en deze daar bewust akkoord mee is gegaan. lang="nl-NL">