Het recht op een artikel conform de verwachtingen duurt in Nederland oneindig. Dat betekent niet dat er een oneindige garantie zou bestaan, omdat van producten niet verwacht kan worden dat zij, zonder reparaties, oneindig meegaan. Een onderdeel van de redelijke verwachting is hoe lang het product geacht mag worden zonder reparaties probleemloos diens functie te vervullen, of kortweg: de probleemloze levensduur.
Het recht op een artikel conform de verwachtingen wordt vaak aangeduid als “wettelijke garantie”, maar realiseert u zich dat het een wezenlijk ander soort recht betreft dan een garantie in traditionele zin.

Bepalen van de levensduur
Het bepalen van de probleemloze levensduur (soms ook wel de economische levensduur genoemd) is een lastige kwestie, omdat dit afhangt van merk, type, prijs en nog veel meer factoren. Soms meldt de fabrikant zelf hoe lang een product meegaat. Ook kan wel eens geput worden uit onderzoek van bijvoorbeeld TNO of de Consumentenbond.

De probleemloze levensduur is niet hetzelfde als de technische levensduur. Een product kan best twintig jaar meegaan, maar als gemiddeld na een jaar of tien het een ander gerepareerd moet worden, dan is de probleemloze levensduur tien jaar en de technische twintig. Een A-merk koelkast bijvoorbeeld gaat zo’n tien jaar mee. Dat is dan de probleemloze levensduur. Gaat deze na vijf jaar stuk, dan heeft de consument recht op gratis reparatie of vervanging. Een defect na twaalf jaar valt echter buiten de wettelijke garantie. De consument is dan afhankelijk van de coulance van winkelier of fabrikant.
Er wordt vaak gesproken van een “Europese wettelijke garantie” van 2 jaar, maar dat is een wat misleidende term. Er geldt namelijk geen garantie van twee jaar op ieder product. De Europese regels bepalen alleen dat EU-lidstaten het recht op een product dat aan de verwachtingen voldoet niet korter mogen stellen dan twee jaar. Zoals gezegd: in Nederland is dat recht oneindig.

Gebruiksvergoeding
Als een product na een ruime tijd defect raakt, en de consument aanspraak maakt op zijn wettelijke garantie, dan willen winkeliers nog wel eens een gebruiksvergoeding in rekening brengen. Deze wordt als volgt berekend: stel het product heeft een probleemloze levensduur van tien jaar maar gaat na vier jaar defect. De consument moet dan vier tiende van de aanschafprijs bijbetalen als het product gerepareerd is. Door reparatie gaat het product uiteindelijk veertien jaar mee, is de gedachte. Het Europese Hof van Justitie heeft echter geoordeeld dat wettelijke garantie echt kosteloos moet zijn. Deze gebruiksvergoeding staat daarmee op zeer losse schroeven, hoewel er nog geen Nederlandse rechter zich er expliciet over heeft gebogen.