Een lezer vroeg me:
Als een klant via Internet een bestelling doet en er voor kiest om het product zelf af te halen en ter plaatse af te rekenen is er toch eigenlijk geen verschil met een aankoop in een reguliere winkel? Daar wordt ook wel eens iets telefonisch gereserveerd voor een klant die het later op komt halen. Geldt dan toch de Wet Koop op Afstand?
Een koop is een koop op afstand als er een “systeem voor verkoop of dienstverlening op afstand” wordt ingezet zodat je de overeenkomst kunt sluiten via een website, telefoon of ander communicatiemiddel (art. 7:46a BW). Het maakt dus niet uit of het product wordt bezorgd of afgehaald: het gaat om de vraag of de koop zelf op afstand wordt gesloten én of daar een systeem voor beschikbaar gesteld wordt.
Een webshop waarbij je volautomatisch producten kunt uitzoeken en afrekenen is een dergelijk systeem. Een consument die op die manier een bestelling plaatst, heeft een koop op afstand gesloten. (Een zakelijke bestelling is per definitie geen “koop op afstand”.) Geef je een bestelling echter door via een gewoon e-mailtje of telefoontje, dan is er geen sprake van een “systeem voor verkoop”.
Er zijn natuurlijk allerlei tussenvormen. Ik heb shops gezien waarbij je een winkelmandje kunt vullen, maar waarbij je dan uiteindelijk een pagina krijgt met een formulier dat je moet printen en opsturen naar de verkoper. Ik denk niet dat je dan al een koop gesloten hebt, dus dan val je buiten de wet koop op afstand.
Eentje waar ik nu al jaren over twijfel, is mijn Chinees. Die hebben gewoon een telefoon zoals iedereen, maar op hun menukaart staan handige nummertjes waarmee je snel kunt doorgeven wat je wilt bestellen. Zou dat een ’systeem’ zijn in de zin van de wet? Goed, het gaat hier om bederfelijke waren dus annuleren zit er niet in, maar het gaat even om het principe.
Arnoud
