De komende tijd zal ik de nodige blogs schrijven over de Europese Richtlijn voor consumentenrechten. Deze Richtlijn gaat voor een aantal veranderingen zorgen in het Burgerlijk Wetboek, en dan vooral rondom de regelgeving van Koop op Afstand. In december 2013 moeten de regels geïmplementeerd zijn in de Nederlandse wetgeving, dus het is nog even afwachten hoe de wetgever alles precies gaat implementeren. Maar omdat er sprake is van zogenaamde maximumharmonisatie is Nederland verplicht de regels zo goed als letterlijk over nemen.
De vorige blogs gingen allemaal over het herroepingsrecht en met name de uitzonderingen daarop. Informatie over het herroepingsrecht valt onder de informatieplicht voor de webwinkelier. Dat is nu ook al zo en zal ook niet veranderen. In Artikel 6 van de Richtlijn staat opgesomd welke informatie de verkoper allemaal moet verstrekken aan de klant en op welke wijze dat moet gebeuren. Het huidige Artikel 7:46c Burgerlijk Wetboek is op dit moment de vergelijkbare Nederlandse regel.
Welke informatie verstrekt moet worden, dat zal ik niet opsommen, maar wel de wijze waarop informatie moet worden verstrekt. Het gaat daarbij om informatie over bijvoorbeeld het herroepingsrecht, contactgegevens, maar ook informatie over bijvoorbeeld prijs en levering.
Allereerst moet de verkoper op duidelijke en begrijpelijke wijze de informatie beschikbaar stellen aan de consument voordat! er een overeenkomst wordt gesloten. Kortom de informatie moet snel en gemakkelijk vindbaar zijn op de website, zodat de consument alle tijd heeft om eerst de informatie te lezen, voordat hij iets gaat bestellen. Daarnaast moet de informatie ook in begrijpelijke en duidelijke taal geschreven zijn
Vervolgens moet de verkoper alle bedoelde informatie nogmaals bij de bevestiging van de overeenkomst vermelden (art. 8 Richtlijn). Let op dat de bevestiging ook de toestemming bevat zoals ik omschreef in mijn vorige blog over levering digitale inhoud. Deze bevestiging moet de klant uiterlijk bij levering bereiken op een zogenaamde duurzame gegevensdrager. De informatie hoeft overigens niet meer bij de bevestiging van de overeenkomst vermeld te worden, op het moment dat de bedoelde informatie al voor het sluiten van de overeenkomst op een duurzame gegevensdrager aan de klant is medegedeeld. (art. 8 lid 7 Richtlijn)
Een duurzame gegevensdrager is volgens de richtlijn overigens (art 2 lid 10 Richtlijn):
Ieder hulpmiddel dat de consument of de handelaar in staat stelt om persoonlijk aan hem gerichte informatie op te slaan op een wijze die deze informatie toegankelijk maakt voor toekomstig gebruik gedurende een periode die is aangepast aan het doel waarvoor de informatie is bestemd, en die een ongewijzigde weergave van de opgeslagen informatie mogelijk maakt;
Dat klinkt wellicht wat cryptisch maar overweging 23 uit de Richtlijn geeft het volgende aan:
Duurzame gegevensdragers dienen de consument in staat stellen de informatie zo lang op te slaan als voor hem nodig is om zijn belangen in het kader van zijn verhouding met de handelaar te beschermen. Dergelijke gegevensdragers dienen in het bijzonder papier, usb-sticks, cd- rom’s, dvd’s, geheugenkaarten of de harde schijven van computers alsmede e-mails te omvatten.
Opvallend is dat e-mails hier ook onder vallen en daar is gelijk het grote verschil met de huidige regelgeving zichtbaar. De informatie over het herroepingsrecht moet onder huidige regelgeving namelijk nog op schrift (briefje bij de bestelling) en onder de nieuwe regelgeving dus niet meer. (maar mag wel)
De in mijn ogen beste en meest simpele manier is om aan de informatieplicht na het sluiten van de overeenkomst te voldoen is nadat de klant een product heeft besteld, alle informatie, inclusief bevestiging van de overeenkomst direct in de email te zetten welke de klant sowieso al ontvangt.
