De grens van waar een spel ophoudt en de echte wereld begint, is bij virtuele werelden moeilijk te trekken. Bij twee virtuele diefstal zaken, waaronder het welbekende Runescape arrest is de grens doorbroken, echt recht is immers toegepast om iets dat online is gebeurd. De vraag die er eigenlijk overblijft: Is dit juist?
De vraag is eigenlijk wanneer de online regels van binnen de cirkel gelden en wanneer er offline regels gelden van de echte wereld. Met andere woorden, wanneer is echt recht van toepassing op iets dat online heeft plaatsgevonden?
In beginsel dient alles intern in de wereld geregeld te zijn en ook opgelost te worden. Dat volgt uit de algemene voorwaarden, maar ook uit de positie van de spelaanbieder, die de regels maakt en ook handhaaft. Hij kan daarnaast van alles aanpassen in de virtuele wereld en dus ook bijvoorbeeld overtredingen en vals spelen terugdraaien en bijvoorbeeld bestraffen, want dat staat vaak in de spelvoorwaarden.
Ik denk dat externe regulering nodig is, zodra de spelaanbieder zelf zaken niet meer kan of wil oplossen en zodra een gebeurtenis die binnen de cirkel niet geaccepteerd is, buiten de cirkel invloed heeft. Dat kan bijvoorbeeld zo zijn indien de virtuele wereld wisselkoersen bevat, zoals in Second Life. Echt geld impliceert ook dat de echte wereld een rol speelt, er is dan geen sprake meer van een spel.
Als iemand een huisje bij Monopolie van het bord af haalt of er juist bijzet, terwijl dat niet mag, is er sprake van vals spelen, maar je gaat dan geen aangifte doen bij de politie van bijvoorbeeld diefstal. Het huisje heeft immers ook geen echte financiële waarde. Als een virtueel goed in Second Life verdwijnt of er bijvoorbeeld tegen de regels in iets wordt bijgeplaatst, kan dat iemand echt geld kosten. Even opnieuw beginnen zit er dan niet, het geld is immers echt weg. Er gelden dan eigenlijk regels van buiten de cirkel en er is invloed buiten de cirkel door gedrag binnen de cirkel. De spelaanbieder kan ook niet zomaar iets van waarde teruggeven, zeker als er in de voorwaarden staat dat er bijvoorbeeld niet in goederen gehandeld mag worden. Door handel ontstaat immers waarde en die waarde is buiten het spel te verzilveren, terwijl handelen in het spel verboden kan zijn.
Het gaat er ook niet direct om wat er virtueel is en wat er echt is, maar tot waar iemand toestemming heeft gegeven in het spel. Als er echt geld verdwijnt en dit valt niet onder de regels van het spel, kunnen wellicht externe echte regels van toepassing zijn. Er is door de speler tot een bepaalde hoogte toestemming gegeven voor handelingen binnen de cirkel en niet meer dan dat. Er kan geen toestemming gegeven zijn voor handelingen die buiten de cirkel komen, terwijl bepaalde handelingen binnen de cirkel weer niet zouden kunnen daarbuiten. Er kunnen dus regels overtreden worden die in het spel gelden, waardoor extern recht nodig is. Of iemand regels overtreedt, die al dan niet intern of extern behoren te worden opgelost, heeft te maken met het klassieke leerstuk van de strafrechtelijke wederrechtelijkheid. Meer daarover in het laatste en derde deel van deze blog.
