U kent de situatie waarin u wat rommelt in een oud kastje en hem weer vindt: de cadeaubon. Ja cadeaubon en niet kadobon, aldus de Dikke van Dale. Uiteraard vindt u hem net twee weken na het verstrijken van de geldigheidsdatum. Pech gehad? Of dient de winkelier hem toch aan te nemen?
Hoe zit het precies met de geldigheidsduur van de cadeaubon? Op dit moment is het ongeveer als volgt geregeld: indien u een cadeaubon in handen heeft waar geen enkele datum op staat, bent u een bofkont want dan is hij onbeperkt geldig. Staat er alleen een uitgiftedatum op (ofwel de datum waarop de bon is gekocht) dan heeft u ook nog best even tijd om er iets mee aan te schaffen, te weten 5 jaar. Tot slot bestaat de mogelijkheid dat er zowel een uitgiftedatum als geldigheidsduur op staat. In dat geval geldt de aangegeven geldigheidsduur, mits deze niet korter is dan een jaar.
Dit lijkt allemaal klip en klaar, maar is het eigenlijk wel redelijk? U (of de gulle gever) heeft immers geld betaald en daar moet wat tegenover staan. U heeft met de aankoop immers een vordering tot levering van een dienst of product op de winkelier. Het kan toch niet zo zijn dat deze als sneeuw voor de zon verdwijnt omdat u twee weekjes te laat bent? Bovendien dient er ook gekeken te worden naar hetgeen precies geschonken is met de bon. Dat de wet een minimum van 1 jaar stelt, lijkt mij dan ook te kort door de bocht. Een jaar kan immers ook onredelijk zijn. Een dure Wellness cadeaubon kan bijvoorbeeld erg leuk zijn om te krijgen. Als je vervolgens echter bijna elk weekend in het bubbelbad moet zitten om hem tijdig op te maken, kan het erg saai worden.
Wat misschien wel een redelijke tussenoplossing kan zijn, is een onderscheid maken tussen bonnen die een bedrag (250 euro te besteden in een winkel) vertegenwoordigen en bonnen die een specifieke dienst (parachutesprong, ballonvaart) vertegenwoordigen. Als een consument namelijk pas na 10 jaar zijn cadeaubon inlevert bij de winkel heeft hij daar zelf veel nadeel van: 250 euro is dan immers minder waard waardoor hij er minder mee kan aanschaffen. Indien een consument echter een cadeaubon dat een specifieke dienst vertegenwoordigd pas na 10 jaar inlevert, is dat echter juist nadeliger voor de dienstverlener: deze dienst is inmiddels duurder geworden. Oplossing hier zou dan bijbetaling kunnen zijn om het verschil te compenseren.
Laat ik wel duidelijk zijn: in beide gevallen dienen de cadeaubonnen mijns inziens onbeperkt geldig te zijn. Overigens niet alleen vanwege bovenstaande argumenten, maar ook vanwege het door winkeliers vaak vergeten fenomeen service. Als winkelier wil je immers niet alleen klanten trekken, maar ook behouden toch? Wat een superservice is het dan als je de cadeaubon gewoon accepteert als iemand hem in komt leveren. Succes gegarandeerd!
Hoe dan ook, op dit moment is het niet anders. De winkelier slaat daarmee flinke munt uit uw cadeaubon, daar veel mensen hem vergeten, kwijtraken, beschadigen of anderszins ongeldig maken(hij zat al twee jaar in mijn portemonnee!). Er is gelukkig een troost: de hippe cadeaupasjes (á la creditcardformaat) zijn stevig in opmars, en die zijn doorgaans gelukkig wel onbeperkt geldig.
